U nedelju, 07. aprila u Herceg Novom je održana već tradicoinalna trka karića „KarOtrc 2024“. Trka se održava u sklopu proslave Praznika mimoze i maškara, obično u martu, ali je ove godine zbog lošeg vremena dvaput odgađana. Dužina staze je oko 700 metara, start kod Gradske kafane, cilj na Škveru.
Naš grad su na trci ove godine predstavljala tri takmičara – Miloš Milošević i Žika Drapić, koji su redovni učesnici, i Slavenko Vukasović, kome je ovo prvo učešće. Miloš i u su nastupali u takmičarskom dijelu, disciplina K1; Slavenko u revijalnom, maskiran kao Super Mario. Pisac ovih redova se prošvercovao kao trener i tehnička podrška (stručnjak!!!), a bilo je i navijača – članova porodice i prijatelja; tako da smo bili bukvalno na domaćem terenu.
Već od devet sati počelo je okupljanje takmičara kod Gradske kafane, prijave, registracije, dobrodošlica uz muziku, priganice i čašicu rakije. Na startu se okupilo preko 120 karića, najraznovrsnijih oblika, bitno je ispuniti propozicije što se tiče materijala i kuglagera, a ostalo je stvar mašte. Bilo je tu pravih umjetničkih primjeraka, ali i nekih koji su sklepani vjerovatno samo nekoliko sati prije starta. Nije bitno, samo neka se kotrlja. Uz ovacije je dočekana ekipa „Ćiro Got“ sa višesjedom u obliku parne lokomotive; glavni kandidat za titulu najoriginalnijeg karića. Tu je i popularni Rambo Amadeus sa svojim karićem marke „FAP“; prošle godine je bio ozbiljna konkurencija Milošu, ove godine ga je Miloš naprosto oduvao. Najstariji učesnik i ove godine je Novljanin Zoro Marineti – 77 godina; svaka čast!
Pošto je ovo ozbiljna trka, prvo treba proći zahtjevan tehnički pregled. I, tačno u 11 časova kreće prva – probna, ali i revijalna vožnja. Prilika je to da se upozna i osjeti staza, uoče i otklone nedostaci na karićima, dobro zabavi. Gledaocima pored staze – prilika da uživaju u vratolomijama, posebno u gornje dvije krivine gdje je veliki broj takmičara, naročito u disciplini K2 imao problema u vidu izlijetanja sa staze, udaranja u zaštitnu ogradu, gume i bale sijena, okretanja, ispadanja sa karića i slično.
Po završetku probne vožnje slijedio je povratak na start, kraća pauza; a tačno u podne startovala je glavna trka. Da sve bude na nivou, znak za start daje starterka na kojoj bi pozavidjele i mnoge trke Formule 1.
Prvi kreću takmičari u disciplini K1; posle njih – K2. Pošto se sad mjeri vrijeme, vozi se brže, riskantnije, atraktivnije za gledaoce, ali ima i više incidentnih situacija, bez posljedica. Ove godine organizatori su uveli novine u kategoriji K1; tako da su devet prvoplasiranih takmičara ušli u polufinale; nakon čega su vozili sledeću trku u grupama po tri; a prvoplasirana trojka – i finalnu trku za prva tri mjesta, što znači da su najbolji ukupno četiri puta prošli ovom zahtjevnom stazom. Posle završene trke u kategoriji K2, slijedila je revijalna vožnja – takmičenje za najoriginalniji karić; niz stazu se, ispraćena aplauzima spustila i ekipa u lokomotivi, ali i bolid „Formule 1“, tehnikom koja kombinuje guranje i kotrljanje.
Na Škveru, na ciljnom platou takmičare i goste je zabavljao bend „Milky way“, momci su prašili za čistu desetku; domaćini su služili ručak i osvježenje; a onda je uslijedila ceremonija proglašenja pobjednika po kategorijama. Nećemo nabrajati pobjednike, držeći se olimpijskog gesla „važno je učestvovati“. Ali, moramo ipak naglasiti uspjeh našega takmičara Miloša, koji je, već po tradiciji, osvojio nagradu…pitate se za što? Ne morate znati, evo, recimo, četvrti, peti, šesti.. i mnogi drugi je nisu osvojili! A koliko je bio superioran, vidi se i po tome što je u znatnoj mjeri pokvario, a ujedno i popravio svoj prošlogodišnji rezultat. Eto – i to je moguće! Tu je nagrada – lenja pita u obliku poveće kornjače iz „Jokine kužine“, ali i specijalna nagrada – puž! Obzirom da je višestruki osvajač, organizatori bi trebali razmisliti i o dodjeli nekog pehara u trajno vlasništvo!
Da ne bismo imali problema oko prenošenja hrane i životinja preko granice, donosimo odluku da se pita podijeli i pojede na licu mjesta, a puža puštamo na slobodu u prvu žardinjeru.
I time smo priveli kraju još jedan uspješan nastup u Herceg Novom. Nadajmo se da će nas iduće godine predstavljati više takmičara; a za razmišljati je o organizaciji slične trke u Trebinju.
Dotle – da smo zdravo (i neka se kotlja)!
Izvještaj: Mišo Kovačević
0 komentara